Rouwberichten en rouwcommunicatie hebben door de eeuwen heen verschillende vormen aangenomen. In vroegere tijden werd nieuws over een overlijden mondeling verspreid, bijvoorbeeld tijdens de Eucharistievieringen. Met de komst van de drukkunst in de 19e eeuw verschenen overlijdensberichten op grote posters bij openbare informatiezuilen. Pas in de vroege 20e eeuw werd de gedrukte rouwbrief algemeen gebruikelijk. Het doel bleef hetzelfde: zoveel mogelijk mensen op de hoogte brengen van het overlijden van een dierbare. Rouwbrieven werden vroeger opgehangen bij lokale ondernemers zoals de drukker, begrafenisondernemer, bakker en beenhouwer. Vandaag de dag wordt de rouwbrief zowel fysiek als digitaal verspreid. Vaak plaatst de begrafenisondernemer deze op zijn website of op platforms zoals Condoleances.be, zodat nabestaanden en vrienden op de hoogte blijven en hun medeleven kunnen betuigen.

Een persoonlijke rouwpagina biedt uitgebreide informatie over het overlijden, het afscheid, het rouwbezoek en andere relevante details. Op deze pagina kunnen mensen hun deelneming betuigen door een persoonlijke boodschap achter te laten en hun gegevens in te vullen. Dit vergemakkelijkt het contact tussen de nabestaanden en de mensen die steun willen bieden.

Indien de familie dit wenst, biedt de rouwpagina ook de mogelijkheid om je in te schrijven voor de ceremonie of de rouwmaaltijd. Vooral bij een persoonlijke uitnodiging is deze optie handig om het aantal aanwezigen in te schatten en een waardig afscheid te organiseren. Voor de rouwmaaltijd of koffietafel kan men zich eveneens inschrijven via de rouwpagina.

Daarnaast bevat de rouwpagina alle nodige rouwcommunicatie, zoals de rouwbrief en het herinneringskaartje. Zo wordt iedereen op een eerlijke en respectvolle manier geïnformeerd en kan men op een passende wijze afscheid nemen van de overledene.