De periode van Allerheiligen was een moment van spiritualiteit, op één november de mis van Allerheiligen en op twee november de dodenmis, vespers, de processie naar het kerkhof met de zegening van de graven door de pastoor.
Bijzonder, cultuur, Historiek, Kennis, Kinderen, Rouw
Tekst: Pascale Jourdan
Onze grootmoeders fungeerden vaak als thuiskoks, verhalenvertellers, …. De middagen bij haar thuis, de radio soms afgestemd op France Culture, soms op de religieuze gesprekken, soms op Europe 1 om te luisteren naar de misdaadverhalen van de “grote” Pierre Bellemare. Ik herinner me het verhaal van een vrouw die haar man had vermoord door hem in de
schedel te steken met haar stiletto. Zij reageerde op het verhaal door te zeggen dat we moeten oppassen voor vrouwen die dit soort schoenen dragen! (lacht)
Bonne-Maman’s rozijnen bolus, een soort opgerolde bruine suiker en rozijnen cake. Mijn zus en ik kwamen aan met onze kleine schortjes. Na het knopen van ons haar, het wassen van onze handen en het poetsen van onze nagels, begon de “bolus workshop”.
Het toevoegen van de kleine rozijntjes staat symbool voor een herinnering naar onze kindertijd.
Ingrediënten:
375 gr bloem
3 eieren
100 g verse bakkersgist verdund in een beetje melk
125 g gesmolten boter
1 snuifje zout
Voor de vulling:
200 g sultanarozijnen
100 g bruine suiker
100g bloemsuiker
Bereiding:
Meng de bloem met de gesmolten boter, de losgeklopte eieren, het vloeibare bakkersgist en het zout.
Kneed tot een homogeen deeg ontstaat.
Dek af met een doek en laat twee uur rijzen bij kamertemperatuur.
Vorm een rechthoek van dun deeg. Bestrooi met bruine suiker en top af met sultana’s.
Rol strak op in de lengte, snijd uit en leg op de bakplaat. Dek af en laat 30-60 minuten rijzen op een warme plaats. Bestrijk met ei of melk.
Bak op 160° gedurende 50 minuten tot ze goudbruin zijn.
Je zou het recept kunnen herzien voor Halloween, door 200g rozijnen te vervangen door kleine blokjes gember en pompoen. Het was toen geen Halloween, maar Allerheiligen.
De periode van Allerheiligen was een moment van spiritualiteit, op één november de mis van Allerheiligen en op twee november de dodenmis, vespers, de processie naar het kerkhof met de zegening van de graven door de pastoor. Dit werd gevolgd door een theekransje bij de familie thuis met ooms, tantes, neven en nichten. Het huis rook naar koffie, taarten en gebak kleurden de mooie tafel die gedekt was voor de reünie.
De dingen zijn om vele redenen veranderd, onder meer door het Erasmus-effect. Onze kinderen hebben zich opengesteld voor andere culturen en rituelen en hen naar andere oorden gebracht.
Dit jaar, zou ik me willen verzamelen rond de fotoalbums, de Bolussen, kortom, de tijd stilzetten om plaats te maken voor de herinnering. Maar dat is niet alles, ik zou willen dat mijn dochter, de gebaren van haar overgrootmoeder kon herhalen. Ik zou willen dat zij haar zachtheid voelt, haar liefde en haar bescherming door de eeuwen heen.
